|
|
|
|
|
kerkklokje okt / nov '24
kerkklokje okt / nov '24
PROTESTANTSE GEMEENTE
TE DINTHER C.A.
OKTOBER - NOVEMBER 2024
‘t Kerkklokje
50e jaargang nr. 5
Verschijningsdatum 5 oktober 2024
Volgende nummer 7 december 2024
Kopij inleveren vóór 23 november 2024
KERKDIENSTEN
Zo 6 okt Pastor H. de Bruijn
Koffie na de dienst
Zo 13 okt Ds. S. Jumelet
Zo 20 okt Pastor P. Molenaar
Zo 27 okt Ds. C. Weijs
Zo 3 nov Pastor H. de Bruijn
Oogstdankdag*
Koffie na de dienst
Zo 10 nov Pastor R. Baars
Zo 17 nov Pastor W. van der Wouw
Zo 24 nov Pastor H. de Bruijn
Laatste zondag kerkelijk jaar
Zo 1 dec Pastor H. de Bruijn
H. Avondmaal
Koffie na de dienst
Zo 8 dec Pastor J. Bron
*Zondag 3 november vieren we oogstdankdag. In verband met deze viering zal de Ark zaterdag 2 november van 10.00h tot 16.00h geopend zijn voor uw gaven.
Alle diensten beginnen om 10.00 h, tenzij anders aangegeven.
U kunt de diensten ook thuis volgen via de livestream – de link naar de stream kunt u vinden op de website van de kerk.
ALGEMENE GEGEVENS
PROTESTANTSE GEMEENTE TE DINTHER C.A.
KERKSTRAAT 2, 5473 GN HEESWIJK-DINTHER.
Website: http://dinther.protestantsekerk.net/
Predikant H. de Bruijn 06-12314915
Email: hjbruijn1981@kpnmail.nl
Van de Pastor
Overdenking n.a.v. Marcus 10:17-31 met als kerntekst vers 17
17 Toen Hij zijn weg vervolgde, kwam er iemand naar Hem toe die voor Hem op zijn knieën viel en vroeg: ‘Goede meester, wat moet ik doen om deel te krijgen aan het eeuwige leven?’
In de reguliere diensten volgen we volgens het oecumenisch leesrooster dit jaar het evangelie van Marcus. Het kerkelijke jaar loopt alweer richting het einde. Op 24 november is het ‘kerkelijk oudejaar’. Op deze zondag die we ook wel ‘eeuwigheidszondag noemen’ staan we in het bijzonder stil bij hen die ons afgelopen kerkelijk jaar zijn overleden. Met eerste advent begint het nieuwe kerkelijke jaar. In deze overdenking sluit ik me nog aan bij het evangelie van Marcus.
.png)
De vraag die Jezus hier krijgt voorgeschoteld is een vraag van alle tijden. Wat moeten we doen om het eeuwige leven te ontvangen. Deze vraag sluit m.i. ook mooi aan bij het jaarthema; Áls nieuw…. Leven in het Licht van Gods koninkrijk’.
Sommige vragen blijven actueel. Het antwoord dat Jezus hierop geeft is niet het meest gewenste antwoord. Of beter gezegd helemaal niet het antwoord wat verwacht werd. Jezus legt de lat hier wel erg hoog. Zo hoog zelfs dat het eigenlijk niet haalbaar is om daaraan te voldoen. Jezus eindigt gelukkig wel weer met hoopgevende woorden. Wat onmogelijk is voor mensen is mogelijk bij God. Uit onszelf kunnen we geen deel hebben aan het eeuwige leven. God heeft het in door Jezus Christus Zijn Zoon zelf mogelijk gemaakt. Jezus is de weg naar de hemelse Vader. We worden geroepen om de weg van geloof, hoop en liefde te gaan. Laten wij maar dankbaar Zijn weg gaan.
Het eeuwige leven is niet met onze aardse goederen te koop. Hoe rijk we ook zijn met al onze bezittingen het is bij God niet van waarde. Voor Hem telt juist hoe we ermee omgaan. Als je alleen maar bezig bent om zoveel mogelijk bezittingen en rijkdom te verzamelen en je je ogen moedwillig sluit voor je medemensen die in nood zijn, dan kunnen je bezittingen een struikelblok worden. Denk maar aan het bekende verhaal van die oude en verbitterde vrek, Ebenezer Scroodge. Een financier en geldwisselaar die zich zijn leven lang heeft gericht op het verkrijgen van meer geld en verder niets. Kortom: laat je bezit en goederen niet je leven beheersen. Laat de liefde voor God en voor elkaar je leven maar beheersen om zo dankbaar te leven met alles wat we elke dag opnieuw mogen ontvangen.
.png)
Gespreksmiddagen
Dit kalenderjaar willen we graag nog 2 gespreksmiddagen organiseren. En wel op 10 oktober en op 14 november. Beide middagen starten om 14.30 uur. Van harte welkom om hierbij aanwezig te zijn! De middagen zullen in het teken staan van ons jaarthema: Als nieuw… Leven in het licht van Gods Koninkrijk.
Op de eerste bijeenkomst laten we ons uitdagen door de uitspraak van Jezus als hij tegenover Pilatus staat, en zegt: ‘Mijn koninkrijk is niet van deze wereld’. Johannes 18:36 Ook de tekst uit de gemeentezondag komt hierbij terug: Mattheüs 20:1-16 (de gelijkenis van de werkers in de wijngaard)
In de tweede bijeenkomst komt Joh. 18:36 weer terug. We gaan in de zoektocht verder door ons in te verdiepen in een oproep die Paulus doet in een van zijn brieven aan gelovigen. Romeinen 12:1-21.
Mocht beide data niet lukken sluit gerust 1 van beide middagen aan. Het zijn op zichzelf staande middagen.
Voorbeden
Heeft u/heb jij persoonlijke punten van gebed en/of dank voor de voorbeden? Laat het mij (Henco) gerust weten per mail/telefoon of spreek mij gerust aan voor de dienst. Als er die zondag een gastvoorganger is mag de voorbede graag schriftelijk worden doorgegeven aan de dienstdoende voorganger of koster. Dan kunnen uw en jouw voorbeden ook een plaats krijgen in de dienst.
Agenda
Donderdag 10 oktober: Gespreksmiddag in de Ark aanvang 14.30 uur
Donderdag 17 oktober: Koffiemiddag in de Ark 14.30-16.30 uur
Donderdag 14 november: Gespreksmiddag in de Ark aanvang 14.30 uur
Donderdag 21 november: Koffiemiddag in de Ark 14.30-16.30 uur
Met regelmaat krijg ik vragen over de betekenis van de verschillende kleuren van het kerkelijke jaar. Bijgaand een interessant artikel hierover:
Uitleg liturgische kleuren kerkelijk jaar (Dr. Oane Reitsma)
Liturgische kleuren komen in verschillende vormen terug. Veel gemeenten gebruiken tafel- en kanselkleden (‘antependia’), een kleed voor de lessenaar, of leeslinten in de Bijbel in de liturgische kleuren. In sommige kerken kleuren de lichtspotjes aan de muur de hele ruimte in de liturgische kleur van dat moment. Ook zien we de kleuren terug op de stola van de voorganger. Waar komt dit vandaan en wat betekent het?
Het kleuren van de seizoenen
We vinden de kleuren terug in de kerken die in de twintigste eeuw een liturgische heroriëntatie deden en het gebruik van de kleuren weer invoerden. Oorspronkelijk komt het gebruik uit de late middeleeuwen (vanaf de 12de eeuw) en is dus geen oudkerkelijk verschijnsel, zoals soms wordt aangenomen. In die tijd werd een bont gebruik van kleuren, die vaak een lokale betekenis kenden, gestandaardiseerd in een aantal basiskleuren die universeel herkenbaar zouden zijn. Aan kerken die meer gericht zijn op de reformatorische, woordelijke symboliek van de kerkdienst, is deze aandacht voor het zintuiglijke voorbijgegaan, of zij hebben een bewuste keuze gemaakt direct te communiceren en niet door middel van liturgische ‘hulpmiddelen’, wat de kleuren feitelijk zijn. Ook zien we dat in eigentijds ingerichte kerken de klassieke kleden soms weer verdwenen zijn.
Vier kleuren
De kleuren willen de seizoenen van de kerkelijke kalender ‘kleuren’, zodat wie de kerk binnenkomt in één oogopslag ziet wat de grondtoon is van de dienst, of in welke tijd van het jaar we qua sfeer zitten. Groen is daarbij de ‘gewone’ tijd, die staat voor hoop en groei. Paars geeft uitdrukking aan ingetogenheid en waardigheid. Wit is feest zonder meer. En rood wijst op de Heilige Geest of op het martelarenbloed - beide aspecten zijn gerelateerd aan kerk zijn door de eeuwen heen en aan de oorsprong van de kerk.
Grofweg komt twee keer per jaar dezelfde kleurvolgorde terug: Advent (paars) – Kerst (wit) – Epifaniëntijd (groen) – Veertigdagentijd (paars) – Pasen (wit) – zomertijd en herfsttijd (groen). De zeldzaamste kleur is rood, die wordt in de reguliere kalender van zondagen alleen met Pinksteren gedragen.
Subkleuren en nuanceringen
Maar er zijn uitzonderingen – of beter: nuanceringen. Oorspronkelijk zijn er veel meer kleuren, zoals goud (voor de hoogtij-feestdagen), zwart (voor Goede Vrijdag), of lichtblauw (hoop). De enige subkleur die in de protestantse kerken gebruikt wordt is roze, op de derde Advent en de vierde zondag van de Veertigdagentijd: het paars wordt dan tijdelijk even iets lichter als vooruitblik op het komende (kerst- of paas)feest. Het gaat dan om zachtroze, wat bijvoorbeeld in het Engels 'rose' heet, niet 'pink' (felroze). Kerken die geen roze kleden hebben, laten dan overigens paars hangen. Op Witte Donderdag, de naam zegt het al, wordt het paars onderbroken door voluit wit.
Keuzedagen
En er zijn dagen dat je kunt kiezen.
• Tweede Kerstdag: als de geboorte van de Heer opnieuw gevierd wordt is het wit, maar als gedachtenisdag van Stefanus als eerste christelijke martelaar (Handelingen 6 en 7) is het rood.
• Palmzondag: als begin van de passieweek paars, maar als de nadruk echt ligt op de intocht in Jeruzalem kan ook rood gekozen worden, dat tegelijkertijd wijst op de geestkracht van de mensen bij de intocht in Jeruzalem, en vooruitwijst naar het bloed dat er zal vloeien aan het eind van de week. Aansprekend is ook als men met rood de dienst begint met het verhaal van de intocht in Jeruzalem, en aan het eind, als het passieverhaal gelezen wordt, of een klein symbolisch deel eruit, zoals de aankondiging dat Judas vertrekt om Jezus te verraden als opmaat naar de lezingen later in die week, tijdens de dienst te wisselen naar paars: zo wordt de toon gezet naar de week die komt.
• Goede Vrijdag: hiervoor geldt hetzelfde als op Palmzondag: paars of rood. Zelfs zwart is denkbaar, als uitdrukking van diepste duisternis.
• Stille Zaterdag zet de kleur van vrijdag voort (paars of rood), maar wisselt op het moment dat het verhaal van de opstanding gelezen wordt en de paaskaars naar binnen gedragen in wit. Zo ontstaat er een mooi theatraal aspect wanneer het duister ineens omkeert in licht. Wanneer de dienst alleen het karakter van waken en bidden heeft, en het licht van Pasen pas de volgende dag gevierd wordt, volstaat alleen paars. Omgekeerd, als het licht al in het begin van de Paaswake wordt binnengedragen, kan men direct voor wit kiezen.
• Zondag Trinitatis (de zondag na Pinksteren) kleurt wit als deze als Trinitatis, dus met de nadruk op de Drie-eenheid in verkondiging en lied, wordt gevierd. Als er echter in de lezingen een begin wordt gemaakt met de zomertijd, dan volstaat het gewone groen.
Kleuren 'overrulen' bij bijzondere gelegenheden
Er zijn momenten dat de gebruikelijke kleur van dat moment als het ware ‘overruled’ wordt door een bijzondere gebeurtenis. Bij belijdenis en doop wordt, ongeacht wanneer het in het jaar valt, altijd wit gebruikt. Zo wordt bij de bevestiging van ambtsdragers, ook weer ongeacht wanneer dit in het jaar valt, altijd rood gebruikt.
En gedenkdagen, zoals 31 oktober (hervormingsdag), mogen in plaats van de kleur van de tijd van het jaar rood dragen. Zo wordt zichtbaar dat de hernieuwde geestkracht in de kerkgeschiedenis gevierd wordt, maar ook het bloed van iedereen die in die tijd op de brandstapels terechtkwam herdacht. Die kleur geldt voor alle kerkelijke gedenkdagen.
Liturgische kleur Avondmaal
Hoe zit het met het avondmaal? Kent dat een eigen kleur? Daarvoor moeten we even terug naar het ontstaan van de kleuren in de katholieke kerk. We moeten daarbij bedenken dat de kerk wekelijks (of zelfs dagelijks) de mis viert. Zou de maaltijd van de Heer een eigen kleur hebben, dan zou je iedere dag dus dezelfde kleur hebben. En dat kan niet! Nee, het werkt juist omgekeerd: de verschillende periodes van het liturgische jaar kleuren juist de manier waarop het avondmaal gevierd wordt. In de paarse tijd als gedachtenismaal aan Jezus’ lijden en het laatste avondmaal, of in Advent als verwachting; op de witte dagen als voluit een feestmaal, uitziend op Gods toekomst; in de groene tijd als maaltijd om als gemeente aan te groeien en gevoed en gelaafd te worden; en op rode dagen als geloofsgemeenschap boven alle tijden en plaatsen verbonden door de Geest. Zo krijgt de maaltijdviering steeds een ander accent, dat ingekleurd kan worden met omringende liederen en tafelgebeden.
Liturgische kleur Uitvaart
Voor uitvaart is de klassieke kleur paars, de kleur van lijden en rouw, vanwege het harde gegeven dat dood onlosmakelijk deel van het leven is. De laatste jaren ziet men echter meer neiging om wit, de hoop van het eeuwig leven, te dragen bij uitvaarten. De voorganger kan hier per keer een beredeneerde keuze in maken. Is een overlijden tragisch geweest en staat het verdriet op de voorgrond, dan past paars. Is iemand op hoge leeftijd in vrede gestorven, dan mag het ook wit zijn. In alle tussenliggende gevallen moet de voorganger kiezen. Het kan in het voorbereidende gesprek met de familie zelfs een goede beginvraag zijn: wat staat voorop, de dankbaarheid of de rouw? Uit dat gesprek volgt dan vaak een natuurlijke keuze voor een kleur.
Variëren
Het gebruik van liturgische kleuren is geen wet van Meden en Perzen. Er mag juist volop mee gespeeld worden naar aanleiding van actualiteiten. De betekenissen die hierboven worden toegekend aan de kleuren geven daar handvatten voor. Zo blijft het zoals het bedoeld is: een volop speels element in de eredienst.
Uit de kerkenraad ....
Vanuit de kerkenraad kijken we met voldoening terug op een aantal mooie gelegenheden.
Zondag 1 september hadden we onze gemeentezondag op de Abelshoeve. Die dag begon om 10 uur met een “Schuurdienst” die, uiteraard, geleid werd door onze eigen pastor Henco de Bruijn. Dankzij het koor Haeel Immanoe uit Brakel, met in hun midden Gerdien de Bruijn, was het een feestelijke dienst.
Tijdens het kopje koffie na de dienst vertelde Yvonne Gerner van de stichting Rondom baba op uitnodiging van onze Diaconie over het werk dat die stichting doet in Mali. Hoewel het mooi weer was hadden we weinig tijd om nog buiten te zitten, want om 13.30 uur werden we al verwacht bij de waterbuffelboerderij van de fam. van den Hurk aan de Droevendaal. Na terugkeer op de Abelshoeve kon een ieder bijkomen met een verfrissend drankje. Gelukkig waren er parasols, want het was die dag behoorlijk heet! Nadat iedereen voldoende had gegeten van hetgeen op de barbecue was bereid en van wat er aan salades stond opgesteld keerde rond 18 uur de rust terug op de Abelshoeve. Een geslaagde dag waarvoor ik Jaap Versluis wil bedanken voor de organisatie, en alle mensen die hand- en spandiensten hebben verricht.
Ook kijken we inmiddels terug op het afscheid van abt Denis Hendrickx van de abdij van Berne op 6 september. Na bijna 12 jaar neemt hij afscheid als abt vanwege het bereiken van zijn 75-jarige leeftijd. Om zijn opvolger niet in de weg te lopen keert hij terug naar het Norbertijnenklooster in Tilburg. Als Protestantse Gemeente hebben we altijd een goede relatie met de abdij gehad en mede dankzij abt Hendrickx hebben al jaren regelmatig oecumenische vieringen met de abdijkerk en/of de Augustinus parochie. In de komende wintermaanden kan de abt emeritus nog eens aan ons denken want als bedankje voor de goede samenwerking hebben wij hem een houten kaarsenstandaard gegeven met daarop een pentekening van ons mooie kerkje.
Behalve terugkijken kijk ik ook nog even vooruit. Ik schrijf dit stukje namelijk al in de 2e week van september omdat ik de 3 weken daarop met vakantie ben. Ik kan dus geen verslag doen van de intrededienst van onze pastor in Vianen die zondag 15 september plaats zal vinden. Eerder deelde ik u al mee dat Henco de overige 50% van zijn tijd gaat besteden als pastor in Vianen (in plaats van Oosterhout). Veel mensen vanuit onze gemeente hebben aangegeven daar naar toe te gaan, dus ook dat belooft een mooie dienst te worden. Omdat Jaap Versluis al met vakantie is hoop ik dat Henco er zelf nog op terug komt in dit nummer van Kerkklokje.
Tot slot wil ik nog informeren over de verjaardagskalender die in Kerkklokje staat. Er zijn wel eens mensen die zich afvragen waarom de één daar wel in genoemd wordt, en de ander niet. Dat heeft te maken met de privacywetgeving in Nederland (AVG). Omdat het Kerkklokje een publieke uitgave is mogen wij alleen de namen noemen als mensen daar expliciet toestemming voor geven. Vindt u het geen probleem om in de lijst opgenomen te worden, laat u dat dan even weten (email: scriba.PGDinther@gmail.com). Voor de bloemengroet die naar de jarigen van 75 jaar en ouder gaat maken we trouwens gebruik van de ledenadministratie. Dit is een interne lijst die slechts voor enkele mensen toegankelijk is en die voldoet aan de privacywet (AVG).
Met vriendelijke groet,
Jelle Nieuwland
(Voorzitter)
Van de kerkrentmeesters
Open monumentendag
Zondag 15 september was het open monumentendag en evenals vorig jaar was ons kerkje weer opengesteld voor bezichtiging. Een 70-tal bezoekers hebben de kerk bezocht –hartelijk dank aan Christa, Douwe, Nico en Dick voor het ontvangen van de bezoekers!
Namens de kerkrentmeesters,
Met een hartelijke groet, Jaap Versluis en Willem Wijmenga
Geloof - daar zit muziek in! - Als nieuw! Leven in het licht van Gods Koninkrijk - een nieuw kerkelijk jaar.
Vrijdag 6 september ben ik samen met pastor Isabel namens alle parochianen, parochiebestuur en pastoresteam van de Parochie Heilige Augustinus bij het afscheid van Abt-emeritus Denis Hendrickx geweest. Wij hebben hem een parochiekaars meegegeven en een kaart met Cultuurbon. Deze bijeenkomst in de Abdijkerk werd opgeluisterd met muziek en sprekers, waaronder Frank als Prior administrator. Pastor Henco de Bruijn en ouderlingen Jaap en Jelle waren ook aanwezig als vertegenwoordiging van de Protestantse Gemeente Dinther en omstreken. De zondag daarop hoorde ik daar dat zij een, voor deze geloofsgemeenschap vervaardigde, kaarsenstandaard met toebehoren aan Abt Denis hebben gegeven als waardering voor het jarenlange prettige onderlinge contact. Toen ik er zo over nadacht is het heel mooi dat we als verschillende kerken allebei het LICHT willen meegeven! Aan de Abt-emeritus van de Abdij die het motto ‘Berna ut Lucerna’ (Berne als een Licht) heeft.
We luisterden in de afscheidsbijeenkomst samen naar de woorden van ‘zorgen voor de kerk voor morgen’ (die volgens Jezus niet ons vandaag moeten overheersen - eigen interpretatie) en over het ‘nog-eens-uitwerpen-van onze netten’ (al dan niet over een andere boeg). 
We staan voor een nieuw kerkelijk jaar, een nieuwe fase voor de Abdij en een nieuwgevormd bestuur van de HAParochie - het is mijn hoop en gebed dat we hierin samen (blijven) optrekken, elkaar bemoedigen en aanmoedigen om het licht van het evangelie te laten schijnen in onze omgeving. Mogelijk op een manier als nooit tevoren!
Zondag 15 september was het Open Monumentendag waarin niet alleen onze interessante gebouwen en geschiedenissen te zien waren, maar ook Gods trouw door de tijden heen! Al voor het 11:00 uur was kwamen er al mensen kijken in het kerkgebouw aan de Kerkstraat, waaronder dorpsbewoners die daar toch nog nooit binnen waren geweest. Dick Boerefijn heeft orgel en pianogespeeld terwijl Dou en Nico de bezoekers vertelde over de geschiedenis van het gebouw en de Protestantse Gemeente.
Op diezelfde dag was ‘s middags het Pleinfeest in Heeswijk-Dinther. Op de ‘informatiemarkt’ mochten we dit jaar naast Schuldhulpmaatje en Het Lichtpunt voor het eerst als ‘Kerken’ met een kraam present zijn. De banner ‘Pop-up-Kerk’ wapperde vrolijk in het mooie weer en we deelden kleine kaarsjes uit als ‘Gods Licht voor jou’ en er waren informatiefolders over onze activiteiten. Namens de PGDinther en de Parochie Heilige Augustinus kon ik daar samen met de pastores Guido en Frank en de mensen van de diaconie Lichtpunt HDL laten zien waar onze beide jaarthema’s voor staan: Als nieuw! Leven in het Licht van Gods Koninkrijk. Geloof - daar zit muziek in! Ik zie er naar uit!
Christa Neefjes
Andante Cantabilé
Oktober is de maand waarin we de kerkhervorming herdenken. Voor wat betreft de kerkmuziek heeft Martin Luther, de bekende Duitse hervormer, een voortrekkersrol gespeeld voor de muziek in de kerkdienst, omdat hij van mening was dat muziek in de kerk met God verbonden was. Ongetwijfeld kent u het Lutherlied “een vaste burcht is onze God” nog wel.
Kerkmuziek heeft volgens Luther een bijzondere zeggingskracht. De gemeentezang bekleedt een belangrijke plaats in de theologie; en: voor God is alleen het allerbeste goed genoeg. Luther noemde dat Musica Artificialia ofwel de kunst van het combineren van Gods woord met de zeggingskracht van (gewijde) muziek. Dat betekende wel strenge randvoorwaarden voor de organist. Die was niet bepaald vrij in zijn bewegingen en muzikale beleving. Luther schreef zelf een aantal kerkliederen, die later met name door Joh. Seb. Bach van muziek zijn voorzien in vele varianten.
-
Joannes Calvijn was in tegenstelling tot Luther bepaald rechtlijniger in de leer. Hij legde de organist zelfs zwijgen op. Orgelspel was immers een afleiding voor de Bijbelse boodschap. Calvijn was van mening dat alleen psalmen geoorloofd waren als kerkgezang zonder orgelbegeleiding. Psalmdichters hadden vaak grote moeite om tekst en melodie op elkaar af te stemmen.
-
Ook in Engeland zijn tijdens de beruchte Common Wealth periode van Olivier Cromwell veel orgels buiten gebruik geraakt en omgesmolten tot huishoudelijke producten van tin.
Natuurlijk is het orgel niet zaligmakend, maar dat is geen enkel instrument in de kerk, hoewel in de Bijbel (Denk aan Psalm 150) heel wat namen van instrumenten de ronde doen als hulpmiddel voor de begeleiding van de gemeentezang.
In de Katholieke kerk is vooral in het begin van haar bestaansgeschiedenis het Gregoriaans a-capella (zonder begeleiding) gezongen. Sinds het concilie van Trente werd over het Protestantse liturgische gezang genuanceerder gedacht en kwam er vernieuwing.
In de protestantse kerken heeft de samenzang nog altijd een vaste plaats in de eredienst.
Immers het zingen van God’s lof is onverbrekelijk verbonden met de beleving van de gelovigen.
Theoloog Abraham Kuijper over de taak van de organist:
“De kerkenraad zorgt ervoor dat de organist zelf niet op de voorgrond zal treden. Zijn taak is leiden, steunen, regelen en de voortgang van de zang te bewaken. De organist mag het orgel niet dominant laten klinken.
Het hindert de gemeentezang als het orgel bespeeld wordt door een organist die zichzelf en niet de gemeente centraal stelt.”
Mijn ervaring als organist is juist dat enthousiast orgelspel de gemeentezang stimuleert.
Maar ja – Luther, Calvijn en ook Kuijpers leefden in andere tijden.
Uw organist, Dick Boerefijn
Van de diaconie
Verslag reis naar Moldavië.
Als Diaconie ondersteunen wij o.a. De Stichting Mensenkinderen. Deze Stichting helpt kinderen, gezinnen, gehandicapten en bejaarden in Albanië, Armenië en Moldavië voor wie niemand anders zorgt. De Stichting verleent materiële en immateriële hulp aan mensen die lijden onder armoede of vervolging. Mensenkinderen is een christelijke organisatie, die hulp verleent ongeacht religie of etnische achtergrond.
De Stichting krijgt vanuit de christelijke organisatie in Moldavië, genaamd O.M. verzoeken om projecten te ondersteunen, zoals kerken te voorzien in een aantal van de wanhopige fysieke behoeften die aanwezig zijn in elke Moldavische gemeenschap. Dit kan betekenen dat er dagelijks een warme maaltijd wordt gebracht aan ouderen die niemand anders hebben om voor hen te zorgen, brandhout of warme kleding aanbieden tijdens de strenge wintermaanden, een gezin voorzien van zaden om hun eigen groenten te verbouwen, of een dagcentrum runnen voor de meeste kwetsbare kinderen van deze gemeenschappen. De mensen zijn dankbaar voor de broodnodige hulp, maar ook nieuwsgierig naar de reden, dat de organisatie veel mogelijkheden biedt om het geloof te delen.
Jaarlijks gaat de leiding van Stichting Mensenkinderen naar het O.M. toe om een periodiek onderzoek te verrichten en te bekijken of het O.M. voldoet aan de geldende wet- en regelgeving en of de financiële verantwoording juist is. Tevens bezoek dan de leiding enkele projecten in het land. De diaconie kreeg de uitnodiging om mee te gaan naar Moldavië in de week van 8 op 12 april 2024.
Samen met enkele bestuursleden van de Stichting ben ik op 8 april vanaf Schiphol via Boekarest naar Chisinau gereisd. Bij aankomst in Moldavië werden wij opgehaald door de directeur van het O.M. en hij vertelde ons al over de hoge inflatie en de spanningen die er heerst m.b.t. de oorlog in Oekraïne, waaraan Moldavië grenst.
De volgende dag zijn wij gegaan naar een kerkgemeenschap, welke wordt gerund door een Nederlandse vrouw, genaamd Stefanie en haar Moldavische man, Spiridon. Buiten dat ze de kerk runnen, vangen ze ook kinderen op, zoals een meisje, waarvan haar moeder alcoholiste is en haar broer drugverslaafd. Een ander kind heeft gedragsproblemen en moeder zit in de gevangenis. Deze problematiek heb ik in mijn verblijf in Moldavië meerdere malen gehoord. Stefanie toonde een plek achter haar kerkje, waar een bejaardenhuis zal komen voor 10 bejaarden, meestal vrouwen. Vervolgens hebben we die dag voedselparketten rondgebracht bij gezinnen, die voedselhulp hard nodig hebben. Een pensioentje van 100 euro per maand en een brood kost 1 euro, dan red je het niet. Vervolgens zijn we die dag nog een ander kerkgemeenschap gegaan en daar zagen we dat kinderen na schooltijd werden opgevangen en een broodmaaltijd kregen voorgeschoteld.
Op de derde dag zijn we naar een landbouwinstituut gegaan en hebben we uitleg gekregen over olifanten gras en werd ons de installatie getoond die met pellets van dat gras het instituut wordt verwarmd. Moldavië is voor 68% afhankelijk van brandhout. Belangrijk is dat er meer olifanten gras wordt geteeld, zodat er minder bos wordt gekapt. Verder die dag zijn we naar een kerk gegaan, waar aan vluchtelingen uit Oekraïne bijbel studie werd gegeven.
Op de vierde dag hebben 200 kilometer gereden over een hobbelige weg naar een project waar olifanten gras wordt geteeld en verwerkt tot briketten. Vervolgens hebben we die briketten met een voedselparket gebracht naar verschillende gezinnen in de omgeving. Bij het uitdelen van de goederen wordt eventueel met toestemming gezamenlijk gebeden. Na het einde van ons bezoek zijn we teruggereden naar de hoofdstad Chisinau en hebben we gedineerd in het kantoor van O.M. Hierna hebben we afscheid genomen van eenieder en zijn we teruggekeerd naar ons hotel en zijn we de volgende ochtend 12 april opgehaald en naar het vliegveld gebracht en vertrokken naar een heel ander land, namelijk Nederland.
Wat ik in die vier dagen gezien heb is zo heel anders dan wat je in Nederland meemaakt. Hele grote verschillen tussen rijk en arm. Als je alleenstaand bent, gehandicapt of werkeloos, dan sta je er alleen voor en er zijn weinig instanties die naar je omkijken en daarbuiten bestaat er ook nog een vorm van corruptie. Helpen is niet een druppel op de gloeiende plaats, want ik heb gezien, dat in projectvorm helpen resultaat geeft.
Dank dat ik mee mocht met leden van de Stichting Mensenkinderen.
Nico Ponsen.
Oogstdankdienst
Onze Aktie: Een liefdevol blik.
Op 3 november vieren wij onze oogst/dank dienst.
Zoals ook in voorgaande jaren vragen wij u om houdbare producten zoals koffie en thee, blikken soep/ groente e.d. en bijv. wasmiddelen te schenken aan de Voedselbank in Veghel.
Zaterdag 2 november is de Ark vanaf 10 uur open en kunt u de producten brengen.
Eventueel ook mee te brengen op zondag voor de dienst.
Wij hopen de Voedselbank weer blij te maken met een mooie opbrengst!
Here Bugu (plaats van Vrede) draagt de toekomst in zich!
Op de Gemeentedag maakten we kennis met Yvonne Gerner die ons vertelde over een heel bijzonder project in Mali: Here Bugu.
Terwijl Europa miljarden investeert in de Afrikaanse landen die aan de Middellandse zee liggen om de emigranten uit Afrika tegen te houden en veel hulporganisaties Afrika verlaten hebben willen wij Here Bugu, een gemeenschap in Mali gaan ondersteunen .Een gemeenschap die sinds 2008 mensen opnieuw met hun omgeving verbindt en ter plekke perspectief biedt voor een menswaardig bestaan.
Te midden van de ultieme chaos waarin de Sahellanden verkeren, lukt het Here Bugu om een oase van rust en inspiratie te creëren. Het is een toonbeeld van diversiteit tussen de verschillende etnische groepen, tussen mannen en vrouwen, jongeren, kinderen en ouderen. Opleiding en werk bieden houvast en er wordt gewerkt aan een circulair economisch model waar iedereen van profiteert.
Here Bugu is ook, op stille wijze, een actieve bevorderaar van vrede geworden tussen de strijdende partijen Het effect van de gemeenschap is merkbaar tot in de verre omtrek. Inmiddels door iedereen geliefd en gerespecteerd, heeft het zijn invloed als een oriëntatiepunt op weg naar een betere en menswaardige toekomst.
Uitvoerige informatie over deze bijzondere stichting kunt u nalezen op het internet:
www.rondom Baba.nl
Een gedicht van Merel Morre, eerder gepubliceerd in Trouw 27 juli 2024
Uitgezwaaid
We zwaaien mensen uit
ons leven
zonder het vooraf te weten
‘was gezellig’
‘zie je gauw’
‘Welterusten’
‘Ik van jou ‘
en wat voelde als een komma
Blijkt uiteindelijk een punt
we zwaaien uit
zonder te weten
omdat je soms
niet weten kunt
Merel Morre
Bijzondere collectes
6 oktober Werelddiaconaat Kerk in Aktie
Israël: Jongeren bouwen aan een cultuur van vrede.
Joodse en Palestijnse jongeren ontmoeten elkaar zelden. De organisatie Sadaka-Reut organiseert gezamenlijke activiteiten op middelbare scholen en universiteiten.
3 november Najaarszending Kerk in Aktie
Ghana is een overwegend christelijk land, maar in het droge noorden zijn christenen in de minderheid. Het leven is een uitdaging met slechte wegen en tekort aan schoon drinkwater en elektriciteit. Kerken leiden sterke voorgangers op, die de uitdagingen van hun leefomgeving begrijpen en de mensen kunnen ondersteunen.
Graag uw steun!
1 december Wereld Diaconaat Kerk in Aktie
Moldavië Kinderen en ouderen worden gezien.
Door de hoge werkloosheid in Moldavië werken veel mensen In het buitenland. Kinderen en ouderen blijven achter en krijgen thuis niet de zorg en aandacht die ze nodig hebben.
De christelijke organisatie Bethania zorgt voor opvang, eten, een warme douche en hulp bij huiswerk.
Van harte aanbevolen!
| | terug
|
| |
|
|
|
|
kerkdienst / koffie na de dienst
 06-10-2024
om
10.00 uur
meer details
Gespreksmiddag: Als nieuw.....Leven in het licht van Gods Koninkrijk
10-10-2024
om
14.30
meer details
kerkdienst
13-10-2024
om
10.00 uur
meer details
Koffiemiddag in de Ark
17-10-2024
om
14.30
meer details
|
|
|
kerkklokje okt / nov '24
meer
|
|
|
kerkklokje aug / sept '24
meer
|
|
|
|
